وقتی دفتر موسیقی ارشاد «رادیو جوان» را تقویت میکند
تاریخ انتشار: ۲ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۱۴۵۸۷۴
آذر ماه سال گذشته بود که دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اطلاعیهای با موضوع لزوم اخذ مجوز برای پخش تکآهنگها و آثار موسیقایی منتشر کرد. بر مبنای این اطلاعیه هنرمندان و سایتهای عرضه آثار موسیقی ملزم شدند تا حتما برای انتشار تکآهنگها هم مجوز بگیرند.
فرزاد طالبی مدیر کل دفتر موسقی ارشاد نیز در این باره گفته بود: «توزیع یک قطعه غیرمجاز موسیقی، غیرقانونی است؛ به همین دلیل، تمامی سایتهای اینترنتی موظفاند که فقط قطعات دارای مجوز را منتشر کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
صحبتهای طالبی نشان از تعیین عواقبی برای سایتهای داشت که اقدام به انتشار قطعات غیرمجاز میکردند. اما آنطور که به نظر میآمد اقدامات بازدارندهای برای انتشار قطعه از سوی خود هنرمندان صورت نگرفته بود. مدیر کل دفتر موسیقی اما در آن زمان خبر از تمهیدن اندیشههایی درباره عوامل بازدارنگی هنرمندان برای انتشار قطعات غیر مجاز خبر داد و عنوان کرد: «به هر حال تمهیداتی اندیشه شده است؛ مثلاً امکان اجرای زنده یک قطعه که قبلاً مجوز نگرفته، وجود نخواهد داشت. قطعاتی میتواند برای اجرا در کنسرت تأیید شود که مجوز داشته باشند.»
اما چه اتفاقی در عمل روی میدهد که دوباره بسیاری از خوانندگان را راهی سایت «رادیو جوان» کرده است؟ چرا دوباره خوانندگان تکاهنگهای جدیدشان را از طریق این سایت منتشر میکنند؟ چرا هنرمندان ما دوباره برای یک سایت غیرقانونی و خارجنشین محتوا تولید میکنند؟ چرا بعد از آن همه دردسر ممنوع الکار کردن خوانندگان برای همکاری و مجبور به اعلام برائت کردن خوانندگان از همکاری با این سایت، دوباره هنرمندان از رادیو جوان سردر آوردند؟ چه اتفاقی افتاده که سایتهای داخلی و قانونی عرضه آثار موسیقایی روز به روز نهیفتر و لاغرتر میشوند؟ دلایل این موضوع از چند منظر قابل بررسی است:
اول:هنرمند الزامی برای دریافت مجوز تکآهنگ نمیبیند؛ چراکه تنها عامل بازدارنده دفتر موسیقی عدم امکان اجرای زنده قطعه غیرمجاز مربوطه است. اما نکته جالب اینجاست که این عامل «بازدارندگی» دفتر موسیقی هیچ کارکردی نداشته است! تکلیف خوانندگانی که کنسرت نمیدهد روشن است چه برای تکاهنگ مورد نظر مجوز بگیرند چه نگیرند، تفاوتی نخواهد داشت چرا که اساسا کنسرتی در کار نیست که بخواهد امری به خطر بیفتد.
دوم:آییننامهها و شیوه نامههای موجود دفتر موسیقی به راحتی قابل دور زدن از سوی موسسات و برخی هنرمندان است. به این گونه که هنرمند تکاهنگ مورد نظر خود را بدونی اینکه الزامی برای دریافت مجوز احساس کند، منتشر میکند. سایتهای داخلی که امکان انتشار این قطعه را ندارند چون سریعا با خطراتی مثل فیلتر و تعطیلی و ... مواجه میشوند پس فقط یک راه برای هنرمندان باقی میماند که آن هم سایت خارج نشین رادیو جوان است. هنرمند قطعه را از طریق این سایت منتشر میکند و اگر هم احیانا خواست این قطعه را در کنسرتهای داخلی هم اجرا کند، زمان کنسرت تازه اقدام به دریافت مجوز میکند یعنی در واقع دریافت مجوز پس از انتشار و پخش قطعه! و البته دفتر موسیقی هم به این کار آنها خرده نمیگیرد و به قطعهای که اول در خارج از کشور پخش شده، به راحتی مجوز میدهد!
سوم:امروز عملا سایتهای داخلی در حال مرگ تدریجی هستند. چرا که آییننامهها و شیوهنامههای نصف و نیمه و بدون کارکرد دفتر موسیقی، این سایتهای عرضه مجاز موسیقی را از چرخه خارج کرده است. بنابر اطلاعات میدانی خبرنگار فارس، این سایتها امروز بیش از 60 درصد مخاطبان خود را از دست دادهاند.
حال با توجه به نکات عنوان شده باید دید دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چه روندی را در این زمینه پیش خواهد گرفت؛ آیا در ادامه شاهد اصلاح آییننامههای مربوط به تک آهنگها خواهیم بود یا روند کنونی ادامه مییابد و تنها قربانی این اتفاق سایتهایی میشوند که خواستهاند به صورت قانونی فعالیت کنند؟
منبع: افکارنيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۱۴۵۸۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بهار ۵۹؛ وقتی داد سندیکای خبرنگاران از حمله به مطبوعات درآمد
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در بهار ۱۳۵۹ پس از چندین مرحله توقیف مطبوعات - که در تابستان پیش از آن (۱۳۵۸) توسط دادستانی انقلاب اتفاق افتاد و برخی روزنامهها و مجلات از جمله «آیندگان» و «تهران مصور» توقیف شدند - هنوز اجل توقیف بر سر بسیاری مجلات و روزنامههای دیگر میگشت و آنها را با تحدید و تهدید مواجه میساخت. در رادیو تلویزیون علیه برخی جراید داد سخن سر داده میشد، در بعضی استانها ماموران محلی از توزیع نشریات قانونی جلوگیری میکردند و گاه گروههای تندرو با چوب و چماغ به جان دکهی توزیعکنندهی بیچاره میافتادند. موضوع تا جایی بیخ پیدا کرد که سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات طی نامهای سرگشاده به ابوالحسن بنیصدر رئیسجمهور وقت به این قضیه بهشدت اعتراض کرد. این نامه که روز چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت ۵۹ در صفحهی دوم روزنامهی اطلاعات منتشر شد به این شرح بود:
کار به جایی رسیده است که رادیو تلویزیون بر خلاف قانون اساسی جو جامعه را علیه روزنامهها بسیج میکند. ماموران محلی در استانها از توزیع نشریاتی که با امتیاز قانونی منتشر میشوند جلوگیری میکنند و اعتراض فروشندگان جراید از تهدید و زورگویی گروههای چماقبهدست بلند است و هیچ نهاد قانونی حامی آنان نیست.
آقای رئیسجمهوری
سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات بدینوسیله نگرانی عمیق خود را از شدت گرفتن موج هجوم به مطبوعات ابراز میدارد بهویژه آنکه بخش وسیعی از حملات و تهدیدها علیه روزنامهنگاران به وسیلهی نهادهای دولتی و حکومتی که طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مسئولیت آنها با شماست اعمال میگردد.
آقای رئیسجمهوری
روزنامهنگاران ایران هنوز سخنان شما را در تمام طول مدت پس از انقلاب و پیش از عهدهدار شدن وظایف ریاستجمهوری دربارهی ضرورت تامین آزادی کامل عقیده و بیان رعایت کامل آزادی مطبوعات فراموش نکردهاند و بسیار حیرتآور است که زیر نظارت مستقیم شما در مدت کوتاهی که از انتخابتان به ریاستجمهوری نگذشته موج اختناق و تهدید و ارعاب روزنامهنگاران از سوی رادیو تلویزیون که به هر صورت سخنگوی هیات حاکمه محسوب میشود، و نیز برخی مسئولان اجرایی بالا گرفته است. کار به جایی رسیده است که رادیو تلویزیون بر خلاف قانون اساسی جو جامعه را علیه روزنامهها بسیج میکند. ماموران محلی در استانها از توزیع نشریاتی که با امتیاز قانونی منتشر میشوند جلوگیری میکنند و اعتراض فروشندگان جراید از تهدید و زورگویی گروههای چماقبهدست بلند است و هیچ نهاد قانونی حامی آنان نیست.
آقای رئیسجمهوری
تصور نمیکنید که شما در این نکته با ما همعقیده نباشید که یکی از بزرگترین آرمانهای مردم ما تامین آزادی بیان و قلم بوده است و نیز مطمئن هستیم که شما هر روز در جریان یورشهای منظم و غیرمنظم گروههای مسئول و یا غیرمسئول به عرصهی مطبوعات، فروشندگان جراید و اجتماعات گروههای سیاسی هستید و اعلامیهی اخیر شما دربارهی ضرورت رسیدن به یک وحدت اصولی نشان میدهد که توسعهی هرج و مرج و بیقانونی را برای آیندهی کشور به شدت خطرناک میدانید.
اعتقاد ما این است که بدون تامین آزادی کامل بیان و قلم و حفظ حرمت همهی صاحبان اندیشه و افکار که تنها راه رسیدن به تفاهم فکری و آشنایی با نقاط اختلاف بین گروههاست رسیدن به چنین وحدتی دور از منطق مینماید و تصریح میکنیم نفاق و چنددستگی در مسائل اصلی زمانی شدت پیدا میکند و به برخوردها منجر میشود که یکی از دو طرف نتواند عقاید و آرمانهای خود را آزادانه و از طریق مطبوعات بیطرف ابراز دارد.
آقای رئیسجمهوری
سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات به حکم رسالتی که در حفظ و گسترش آزادی قلم و بیان بر دوش خود احساس میکند توجه آنجناب را به خطر بزرگی جلب میکند که انحصاری شدن مطبوعات متوجه آیندهی کشور و در نتیجه حاکمیت ملی و وحدت کشورمان خواهد کرد و مصرانه از شما میخواهد پیش از آنکه دیر شود برای درهم کوبیدن این موج انحصارطلبی اقدام کنید.
آقای رئیسجمهوری
نسل آیندهی این کشور غفلت ما را در جلوگیری از تحدید آزادیهای اساسی مردم نخواهد بخشید و به موجب قانون شما را مسئول حوادثی که ادامهی این انحصارطلبیها پدید خواهد آورد، خواهد شناخت.
انتظار ما از شما این است که فورا به هجومها و تهدیدهایی که از مدتها پیش علیه مطبوعات اعمال میشود پایان دهید و بدین ترتیب راه را برای وحدتی که همواره بدان تاکید میکنید هموار سازید.
گفتنی است خطاب نامهی سندیکا به ابوالحسن بنیصدر بود که روزنامهی خودش «انقلاب اسلامی» یک سال بعد در ۱۸ خرداد ۱۳۶۰ توسط اسدالله لاجوردی دادستان انقلاب توقیف شد!
۲۵۹۵۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903392